‘Zwijgen is goed, zowel voor wijzen als voor dwazen.’ Deze uitspraak van Soefi Inayat Khan las ik jaren geleden voor het eerst, en zo eens in de paar weken schiet hij mij te binnen. Nog altijd inspireert hij me tot nieuwe pogingen eens wat vaker mijn mond te houden – en tot een glimlach.
Een oproep tot stilte klinkt je misschien wat vreemd in de oren. Vaker horen we dat we voor onszelf moeten opkomen, onze mening moeten uiten, krachtig en slagvaardig moeten zijn. Toch heeft juist nu het zwijgen, de stilte, ons veel te bieden: een beter kennen van onszelf, meer innerlijke vrede en geduld, en van daaruit meer creativiteit en liefde in ons handelen in de wereld.
Het is de stilte waarin je samen kunt zijn, waarin je je verbonden voelt met jezelf en met de ander, waarin je je geaccepteerd weet. Daarin weet je: ja, alles is zoals het zijn moet.
Waar is de stilte? is mijn poging tot een ‘me uitdrukken’ op een manier die deze stilte oproept en verdiept. Ik bied je deze verzameling taalbeelden aan in de hoop dat ze in jou jouw eigen, prachtige stilte laten weerklinken.
De schrijfster op zoek naar stilte
Alexandra de Groot (1964) is psycholoog, schrijver, redacteur en uitvoerend kunstenaar. Waar is de stilte? bevat een selectie van haar observaties en gedichten uit de periode 2009-2011.
[einde achterflap]
Enfin. Ik vond het eerst wat hoogdravend, maar bij latere lezing bedacht ik dat het wel precies weergaf wat ik wilde zeggen. En wat betreft die ondertiteling…
Ik ben KLAAR met bescheidenheid. 🙂
Projecten van Alex 